main paige
Mijn interactieve kinetische installaties beschikken over een sterk vervreemde werking, omdat ik door toepassing van techniek hedendaagse materiaal tot ‘leven’ breng. Hiermee verbeeld ik algemene situaties, zoals: verhoudingen, gedachten en gevoelens. Ik ben een agnost en ik beschouw het ‘leven’ als absurdistisch en redeloos. Op deze manier kijk ik naar de samenleving en naar de mensheid in het algemeen. Ik aanschouw de door ons zelfgecreëerde vernietigende mechanismes waarop de samenleving is gebaseerd. Zoals de behoefte aan goden, waarmee we ons bestaan kunnen verklaren en denigrerend gedrag richting anderen kunnen rechtvaardigen. De behoefte naar persoonlijke status en maatschappelijk aanzien, welke vervreemding en uitsluiting met zich meebrengt. De verzadiging van het materialisme welke zorgt voor het afvaloverschot. Allemaal mechanismes die de mensheid niet dient en toch hebben we de samenleving hiermee ingericht. Deze sceptische manier van kijken ligt besloten in mijn artistieke visie en in mijn artistiek handelen. Met mijn installaties en interventies houd ik het publiek op een humoristische en sarcastische wijze een spiegel voor. Zonder daarmee sturend of belerend te zijn. Ik probeer mijn installaties te laten functioneren op het kantelpunt tussen zinloosheid en fascinatie omdat daar tussenin de ‘verwondering’ zich bevindt. Mijn interactieve kinetische installaties dienen door het publiek op onconventionele wijze te worden aangezet. Door bijvoorbeeld elektrodraden onder te dompelen in water (dit op geheel veilige wijze). Hierdoor roep ik bij de bezoeker ontregeling en verbazing op. Dit noem ik het ‘Efteling gevoel’. Op dat moment ‘raak’ ik bij de bezoeker het ‘inwendige kind’ aan. Zodra ik die transformatie heb vastgesteld heb ik mijn artistiek doel bereikt.
My interactive kinetic installations have a strongly alienated effect, because I bring contemporary material to 'life' by applying technology.
With this I depict general situations, such as: relationships, thoughts and feelings. I am an agnostic and I consider "life" to be absurd and unreasoning. This is how I look at society and humanity in general. I behold the self-created destructive mechanisms on which society is based. Such as the need for gods, with which we can explain our existence and justify denigrating behavior towards others. The need for personal status and social prestige, which entails alienation and exclusion. The saturation of materialism which creates the waste surplus. All mechanisms that do not serve humanity and yet we have organized society with them. This skeptical way of looking is inherent in my artistic vision and in my artistic actions. With my installations and interventions I hold up a mirror to the audience in a humorous and sarcastic way. Without being directive or pedantic. I try to make my installations function on the tipping point between meaninglessness and fascination, because the 'wonder' is in between. My interactive kinetic installations should be turned on by the audience in an unconventional way. For example, by immersing electrical wires in water (in a completely safe manner). As a result, I evoke disruption and surprise in the visitor. I call this the 'Efteling feeling'. At that moment I 'touch' the visitor's 'inner child'. Once I've established that transformation, I've reached my artistic goal.
Relevant education:
Willem de Kooning academie: fine art & design teacher (BA), 2019
Willem de Kooning academie: autonomous fine art (BA), 2015
MBO-3, VEV electrical engineering, EMSI, 1999